Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
mühərrir — ə. 1) yazan, yazıçı; 2) redaktor … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qələm — is. <ər.> 1. Mürəkkəbə batırıb yazmaq üçün ucu şiş və yarıq yazma aləti. Dəmir qələm. Qələmi əlinə alıb yazdı. – Qələm yazanı qılınc poza bilməz. (Ata. sözü). <Sədr> siyirməsindən bloknot çıxardı, bir neçə vərəq geri qatladı, qələmi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qələmzən — ə. və f. 1) yazıçı, yazan; 2) katib; 3) mühərrir … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müxbir — <ər.> 1. is. Yerlərdən xəbər yığıb göndərən qəzet, jurnal, radio, televiziya və başqa məlumat orqanı işçisi. Hərbi müxbir. Xüsusi müxbir. – Oxuculardan təvəqqə edirəm ki, müxbirimiz Mozalanbəyin Ordubad və Əylis barəsində yazdığı sözlərə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
naməqbul — sif. <fars. na. . . və ər. məqbul> Məqbul olmayan, qəbul oluna bilməyən, işə keçməyən. Naməqbul iş. // Münasib olmayan, namünasib. Mühərrir özgə bir əlac tapmayıb, məzkur həcvin bəzi naməqbul yerlərini atıb. F. K … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
publisist — <lat.> İctimai siyasi mövzuda əsərlər yazan yazıçı; mühərrir. Böyük realist sənətkar olan N. Nərimanov eyni zamanda ehtiraslı bir publisistdir. M. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təmtəraqlı — sif. Dəbdəbəli, təntənəli, calallı. <Ağbulaq kəndində> bu mədəniyyət sarayı . . təmtəraqlı bir kaşanə kimi ucalmışdı. S. R.. // Zahirən çox bəlağətli və parlaq. Təmtəraqlı nitq. Təmtəraqlı ibarələr. – <Mühərrir:> Belə təmtəraqlı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ədd — <ər.>: ədd etmək köhn. – saymaq, hesab etmək. Hər yetən kəndin mühərrir ədd edib min söz yazır. M. Ə. S.. <Rza bəy:> . . Bu mübhəm sükutunuzu kəndim üçün böyük bir həqarət ədd edəcəyəm. Ü. H.. Hətta Fərhad oxumuş olduğu üçün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ədib — is. <ər.> 1. Yazıçı, nasir. Azərbaycan ədibləri. – Möhtərəm ədibimiz ingilislərin imlasının adını qoyur «əcib», amma bizim imlaya heç olmasa «bir az əcib» də demək istəmir. C. M.. Ziyafətdə şair və ədiblərin, ordu ilə gedənlərin özləri və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əhl — is. <ər.> 1. köhn. Yiyə, malik, sahib (bu mənada adətən tərkibdə işlənir; məs.: sərvət əhli, dərd əhli. Vidadi, xəstəyəm, günlər sanaram; Dərd əhliyəm, qəm hərfini qanaram. M. V. V.. Qüvvətli təbiət də bizə baş əyir indi; Eşq əhliyik, hər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
